Necip Fazıl Kısakürek’e Göre Doğu ile Batı Arasında İnsanın Mahiyeti
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.11622963Anahtar Kelimeler:
Tasavvuf, İnsan, Hümanizm, Doğu, BatıÖzet
Medeniyetlerin insan anlayışı, o medeniyetin diğer kabullerinin en temel belirleyicisidir. Bu sebeple bir medeniyeti kavrayabilmek için öncelikle o medeniyetin insanı nereye konumlandırdığını anlayabilmek önemli ve gereklidir. Doğu ve Batı medeniyeti, tarih boyunca var olmuş medeniyetler içinde diğerlerinden daha büyük ve daha etkili olarak kabul edilebilecek kapsamlı iki medeniyettir. Bu iki medeniyetin varlığa, insana, bilgiye ve dolayısıyla hayata bakışı pek çok noktada birbirinden ayrılmaktadır. Bu iki geniş medeniyetin altında bu çalışmada Doğu Medeniyeti adı altında İslam tasavvuf anlayışının insan telakkisi, Batı Medeniyetinde ise hümanist düşünce ele alınmıştır. Hümanist düşünce ile tasavvufî düşüncenin insana yaklaşımı, Necip Fazıl Kısakürek’in Batı Tefekkürü ve İslâm Tasavvufu adlı çalışması temelinde incelenmiştir. Buradaki düşünceyi destekleyici olarak başka kaynaklardan veriler ile de çalışma desteklenmiştir. İlgili kaynaklardan elde edilen bilgiler karşılaştırmalı bir biçimde yorumlanarak çalışma sonuçlandırılmıştır. Bu kitabında Kısakürek, Batı medeniyetinin temelinde yer alan felsefe ile Doğu medeniyetinden kabul edilen İslam tasavvuf düşüncesini karşılıklı olarak ele almıştır. Kısakürek’e göre Batı’nın en büyük özelliği, kendi mevcut durumunu aşmak ve ilerlemek adına madde aşkı ile tabiat zevkine yüksek derecede önem göstermesidir. Bu sebepten dolayı da Batı, iç âleme yani bâtına yabancı ve uzak kalmıştır. Tasavvufta ise bunun tam aksine tüm çaba, zâhiri değil bâtını güzelleştirmek adınadır. Böyle temel bir farklılığa sahip iki bakış açısının insana yükledikleri anlam ve sorumluluk da birbirinden farklıdır.
Referanslar
Arı, Yılmaz. “A Crime against Humanity and the Tragedy of Genocide: An Evaluation That Israel Should Be Sued for State Terrorism against Palestinians”. çev. Mustafa Turan. Uluslararası Dorlion Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi (DASAD) 1/2 (Dec. 2023), 445-465.
Atay, Hüseyin. “İslâm’da Olgun İnsan (İnsan-ı Kâmil)”. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 15 (1967), 155-171.
Aydın, Hüseyin. “İnsanın Varlığı, Konumu ve Nihaî Gayesi”. Diyanet Aylık Dergi 154 (Ekim 2003), 10-13.
Cebecioğlu, Ethem. Tasavvuf Terimleri ve Deyimleri Sözlüğü. Ankara: Otto, 6. Baskı., 2014.
Cevizci, Ahmet. Aydınlanma Felsefesi. İstanbul: Say Yayınları, 2017.
Cevizci, Ahmet. Felsefe Sözlüğü. İstanbul: Paradigma Yayınları, 3. Basım, 1999.
Çınar, Fatih. “Gülşen-Âbâd’da Seyr ü Sülûk Alegorisi”. Uluslararası Dorlion Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi (DASAD) 1/2 (Dec.2023), 247-276. DOI: https://doi.org/10.5281/zenodo.10262742
Demirli, Ekrem. İslam Düşüncesi Üzerine Söyleşiler ve Konuşmalar. İstanbul: Sufi Kitap, 2016.
Demirli, Ekrem. İslam Metafiziğinde Tanrı ve İnsan. İstanbul: Alfa, 2017.
Demirli, Ekrem. “Sûfilerin Âlem ve Tabiat Görüşü: Her Şey Tanrı’ya İşâret Eden Canlı Bir Âyettir”. Uluslararası Çevre ve Din Sempozyumu Bildiriler Kitabı. 2/67-72. İstanbul, 2008.
Durak, Nejdet. “İslam Düşüncesinde Etik Bir İdeal Olarak İnsan-ı Kâmil Anlayışı”. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi 7/2 (2010), 105-124.
Fromm, Erich. Psikanaliz ve Din. çev. Elif Erten. İstanbul: Say Yayınları, 6. Baskı., 2019.
Guénon, René. Modern Dünyanın Bunalımı. çev. Mahmut Kanık. İstanbul: İnsan Yayınları, 2. Basım, 2017.
Gürsoy, Kenan. Bir Felsefe Geleneğimiz Var mı? İstanbul: Etkileşim Yayınları, 2006.
Hakîm, Suad. Mu’cemu’s-Sûfî. Beyrut: Dâru’n-Nedre, 1981.
Izutsu, Toshihiko. İbn Arabî’nin Fusûs’undaki Anahtar Kavramlar. çev. Ahmed Yüksel Özemre. İstanbul: Kaknüs Yayınları, 4. Basım., 2005.
İbnü’l-Arabî, Muhyiddîn. Fusûsu’l-Hikem. thk. Ebu’l-A’lâ Afîfî. Beyrut: Dârü’l-Kitâbi’l-Arabî, ts.
İmamoğlu, Tuncay. Modern Batı Düşüncesinin Felsefi Temelleri -Din ve İnsan Algısı Üzerine Bir Değerlendirme-. İstanbul: Çizgi Kitabevi, 2022.
İzetbegoviç, Aliya. Doğu Batı Arasında İslam. çev. Edina Nurikiç. İstanbul: Ketebe, 11. Basım, 2022.
Kalın, İbrahim. Ben, Öteki ve Ötesi -İslâm-Batı İlişkileri Tarihine Giriş-. İstanbul: İnsan Yayınları, 6. Basım, 2016.
Kılıç, Mahmud Erol. Sûfi ve Şiir -Osmanlı Tasavvuf Şiirinin Poetikası-. İstanbul: İnsan Yayınları, 11. Basım, 2014.
Kılıç, Sadık. “Bir Cennet Hayatına Doğru: Akıl ile Kalbin Uzlaşması”. Diyanet Aylık Dergi 154 (Ekim 2003), 20-23.
Kısakürek, Necip Fazıl. Batı Tefekkürü ve İslâm Tasavvufu. İstanbul: Büyük Doğu Yayınları, 23. Basım, 2015.
Köprülü, Mehmet Fuad. Türk Edebiyatında İlk Mutasavvıflar. İstanbul: Alfa, 2. Baskı., 2016.
Küçük, Osman Nuri. Fusûsu’l-Hikem ve Mesnevî’de İnsân-ı Kâmil Anlayışı. İstanbul: İnsan Yayınları, 2011.
Rakipoğlu, Numan. Seküler Dünya Atlası -Geleneksel Ekol Açısından Modernizm Eleştirisi-. İstanbul: Kurtuba Kitap, 2011.
Sezgin, Fuat. Bilim Tarihi Sohbetleri. ed. Sefer Turan. İstanbul: Pınar Yayınları, 8. Basım, 2019.
Taşdelen, Vefa. “Batı Kültürü ve İslam Tasavvufu’nda ‘Çifte Kanat’ Metaforu”. Erdem İnsan ve Toplum Bilimleri Dergisi 66 (2014), 103-116.
Tokat, Latif. “Modern Batı Dünya Görüşünün Tanrı ve İnsan Tasavvuru Açısından Tahlil ve Eleştirisi”. Bilimname 34 (2017), 121-143.
Uludağ, Süleyman. “Kemâl”. Türkiye Diyânet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 25/222. Ankara: TDV Yayınları, 2022.
Uludağ, Süleyman. Tasavvuf Terimleri Sözlüğü. İstanbul: Kabalcı Yayınevi, 2. Baskı., 2016.
Yılmaz, Ömer. Tasavvuf Bize Ne Söyler? İstanbul: Sufi Kitap, 1. baskı., 2020.
Yılmaz, Ömer. “Tasavvuf Kültüründe İnsan-Dünya İlişkisi”. Tasavvuf: İlmî ve Akademik Araştırma Dergisi 18 (2007), 191-203.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2024 Kevser Ay
Bu çalışma Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License ile lisanslanmıştır.