Klasik İslam Tarihi Kaynaklarında Aras Tasviri
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.8051470Anahtar Kelimeler:
İslam Tarihi, Aras Nehri, Ağrı Dağı, Ashab-ı Res, Azerbaycan.Özet
Aras Nehri, İslam tarihi kaynaklarında önemli ölçüde söz konusu edilmiştir. İslam fetihleri sırasında nehir etrafında kümelenen yerleşim birimlerinin İslam devletinin sınırlarına dâhil olması sürecinde Müslüman fatihlerin izlenimleri tarih kaynaklarına yansımıştır. Özellikle buradaki Büyük ve Küçük Ağrı Dağı dikkatlerini çekmiştir. Bu çerçevede kaynaklar, bölgenin siyasi, kültürel ve ekonomik şartlarının yanı sıra Aras Nehri ve Ağrı Dağları hakkında dilden dile dolaşan bazı mitolojik anlatılar üzerinde durmuşlardır. Örneğin bölgedeki şehirleri teker teker sayan ve o dönemin şartlarından ayrıntılı olarak bahseden İbn Havkal şöyle demektedir: “Bu bölgelerde hayvancılık faaliyetleri oldukça yaygındır ve hayvanlar ile hayvansal ürünlerin ticareti oldukça popülerdir. Aras Nehri'nde ise lezzetli balıklar bulunmaktadır ve bu nedenle bu balıklar Irak'a kadar taşınarak satılmaktadır. Burada yaşayan Ashâbü'r-Res ise Cenab-ı Allah tarafından helak edilen bir topluluktur. Gerçekten, nehrin her iki yakasında bulunan şehirleri dikkatlice incelediğimizde, bu şehirlerin bir zamanlar büyük bir yıkıma uğradığı anlaşılmaktadır.” Aras Nehri havzasındaki tarımsal zenginliğe atıfta bulunan Yakut el-Hamevî ise Ağrı Dağlarıyla ilgili efsaneleri anlatmaktadır. Ona göre, Aras Nehri'nin çevresinde benzersiz ve şaşırtıcı narlar yetişmekte ve incirler büyümektedir. Bölgedeki yoğun sinekler nedeniyle güneş ışığı fazla görülmediği için üzümler tandırlarda kurutulmaktadır. Ebü'l-Fidâ ise Aras Nehri'nin Erzurum (Kalikala) dağlarından doğup Debîl'e (Divin) aktığını belirtmektedir. Ayrıca, nehrin etrafında üç yüz altmış harabe şehir ve köy olduğu söylenmektedir ve Kur'an'da adı geçen Ashâbü'r-Res'in burada yaşadığına işaret edilmektedir. Büyük Ağrı ve Küçük Ağrı Dağına da değinen Yakut el-Hamevî, onları çıkılması imkânsız, her zaman karla kaplı dağlar olarak tasvir etmektedir. Bu çalışmada İbnü’l-Fakîh (öl. 289/902), İbn Hurdazbih (öl. 300/912), Kudâme b. Cafer (öl. 337/948), İstahrî (öl. 340/952), İbn Havkal (öl. 367/977), Makdisî (öl. 390/1000), Herevî (öl. 611/1215), İbn Cübeyr (öl. 614/1217), Kazvinî (öl. 682/1283), Ebü’l-Fidâ (öl. 732/1331), İbn Fadlallah el-Ömerî (öl. 749/1349) ve İbn Battûta (öl. 770/1368) gibi İslam tarihçileri ve Müslüman gezginlerin kaleme aldıkları tarih, coğrafya, büldân ve rıhleye dair eserler esas alınacaktır. Öncelikle ilgili kaynakların Aras nehri ve çevresi hakkındaki izlenimleri, akabinde Ashabü’r-Res hakkında dile getirilen hikâyeler ve diğer bazı mitolojik anlatımlar incelenecektir.
Referanslar
KAYNAKÇA / REFERENCES
Ebü'l-Fidâ, İmadüddin İsmâil b. Ali. Takvîmü’l-Büldân. nşr. M. Reinaud - Mac Guckin de Slane. Paris: A L'imprimerie Royale, 1860.
Ertaş, Kasım. "1915’ten Önce Bitlis Vilayetinde Ermeniler ve Vilayetin İdari Hayatındaki Konumları". Şırnak Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 8 / 16 (Nisan 2017), 77-99.
Güneş, Hüseyin. İslam Tarihi Kaynaklarına Göre Nuh Tufanı ve Cudi Dağı. Şırnak: Şırnak Belediyesi, 2020.
Harman, Ömer Faruk. "Ashâbü’r-Res". Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. Erişim 08 Mart 2021. https://islamansiklopedisi.org.tr/ashabur-res.
Hudûdü’l-Âlem mine’l-Meşrik ile’l-Mağrib, (Müellifi Meçhul). thk. Yusuf el-Hâdî. Kahire: ed-Dârü’s-Sekâfiye, 1999.
İbn Havkal, Ebü’l-Kâsım en-Nasibî. Kitâbü Sûrati’l-Arz. Beyrut: Dâru Mektebeti’l-Hayat, 1992.
İbn Hurdazbih, Ebü’l-Kâsım Ubeydullah b. Abdullah. el-Mesâlik ve’l-Memâlik, ed. M. J. De Goeje. Leiden: Matbaatü Brill, 1889.
İbnü’l-Fakîh, Ebû Bekir Ahmed b. Muhammed el-Hemedanî. Kitâbü’l-Büldân. thk. Yusuf Hâdî. Beyrut: Âlemü’l-Kütüb, 1996.
İbnü’l-Verdi, Ebu Hafs Ömer b. Muzaffer el-Bekrî. Haridetü’l-Acaib. thk. Enver Mahmud Zennati. Kahire: Mektebetü’s-Sekafeti’l-İslamiyye, 2008.
İdrisî, Ebû Abdullah Muhammed b. Muhammed el-Hammûdî. Nüzhetü’l-Müştâk fî İhtirâki’l-Âfâk. Kahire: Mektebetü’s-Sekâfeti’d-Dîniyye, 2002.
İstahrî, Ebû İshâk İbrahim b. Muhammed. Mesâlikü’l-Memâlik. ed. M. J. De Goeje. Leiden: Matbaatü Brill, 1927.
Karan, Cuma. Diyâr-ı Bekr’in Sosyo-Ekonomik Tarihi (VII-X), İstanbul: Kitap Dünyası Yayınları, 2022.
Kazvinî, Ebû Yahya Zekeriya b. Muhammed. Âsârü’l-Bilâd ve Ahbârü’l-İbâd. Beyrut: Dâru Sâdır, t.y.
Kırca, Celal. "Mecmau’l-Bahreyn". Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. Erişim 08 Mart 2021. https://islamansiklopedisi.org.tr/mecmaul-bahreyn--musa-hizir.
Kurtubî, Ebu Abdullah Muhammed b. Ahmed. el-Cami’u Li Ahkâmi’l-Kur’ân. Kahire: Dârü’l-Kütübi’l-Mısriyye, 1964.
Makdisî, Ebû Abdullah Muhammed b. Ahmed. Ahsenü’t-Tekâsim fi Ma’rifeti’l-Ekâlim. Leiden: Matbaatü Brill, 1909.
Razî, Ebu Abdullah Muhammed b. Ömer. Mefatihü’l-Gayb. Beyrut: Dâru İhya, 1420.
Tuncel, Metin. "Aras". Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. Erişim 08 Mart 2021. https://islamansiklopedisi.org.tr/aras.
Öz, Mustafa. "Gâliyye". Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. Erişim 20 Mart 2021. https://islamansiklopedisi.org.tr/galiyye.
Yakubî, Ahmed b. İshak. el-Büldan. Beyrut: Darü’l-Kütübi’l-İlmiyye, 1422.
Yakut, Ebû Abdullah Yâkût b. Abdullah el-Hamevî. Mu’cemü’l-Büldân. Beyrut: Dâru Sâdır, 1977.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2023 Hüseyin Güneş
Bu çalışma Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License ile lisanslanmıştır.